Non est enim vitium in oratione solum, sed etiam in moribus.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Nam memini etiam quae nolo, oblivisci non possum quae volo. Primum divisit ineleganter; At ille pellit, qui permulcet sensum voluptate. Idemne potest esse dies saepius, qui semel fuit? Duo Reges: constructio interrete. Ergo ita: non posse honeste vivi, nisi honeste vivatur? Quamquam id quidem licebit iis existimare, qui legerint. Hoc etsi multimodis reprehendi potest, tamen accipio, quod dant.

Bork

His singulis copiose responderi solet, sed quae perspicua
sunt longa esse non debent.

Non enim, si omnia non sequebatur, idcirco non erat ortus illinc.
Si mala non sunt, iacet omnis ratio Peripateticorum.
Piso, familiaris noster, et alia multa et hoc loco Stoicos irridebat: Quid enim?
Maximas vero virtutes iacere omnis necesse est voluptate dominante.
Ac ne plura complectar-sunt enim innumerabilia-, bene laudata virtus voluptatis aditus intercludat necesse est.
Inscite autem medicinae et gubernationis ultimum cum ultimo sapientiae comparatur.

Sive hoc difficile est, tamen nec modus est ullus investigandi veri, nisi inveneris, et quaerendi defatigatio turpis est, cum id, quod quaeritur, sit pulcherrimum.

Vide, ne etiam menses! nisi forte eum dicis, qui, simul atque arripuit, interficit.
Fortasse id optimum, sed ubi illud: Plus semper voluptatis?
Quae tamen a te agetur non melior, quam illae sunt, quas interdum optines.
Ea possunt paria non esse.
Quae diligentissime contra Aristonem dicuntur a Chryippo.

Quis suae urbis conservatorem Codrum, quis Erechthei filias non maxime laudat? Quodsi vultum tibi, si incessum fingeres, quo gravior viderere, non esses tui similis; Sed in rebus apertissimis nimium longi sumus. Deinde disputat, quod cuiusque generis animantium statui deceat extremum. Hoc tu nunc in illo probas. Cum ageremus, inquit, vitae beatum et eundem supremum diem, scribebamus haec.

A mene tu?: Sapientem locupletat ipsa natura, cuius divitias Epicurus parabiles esse docuit.
Immo videri fortasse.: Scaevola tribunus plebis ferret ad plebem vellentne de ea re quaeri.
Tenent mordicus.: Quam multa vitiosa! summum enim bonum et malum vagiens puer utra voluptate diiudicabit, stante an movente?
Tria genera bonorum;: Nam his libris eum malo quam reliquo ornatu villae delectari.

Nam aliquando posse recte fieri dicunt nulla expectata nec quaesita voluptate.

An me, inquis, tam amentem putas, ut apud imperitos isto modo loquar? Quid igitur dubitamus in tota eius natura quaerere quid sit effectum? Negat esse eam, inquit, propter se expetendam. Quamquam ab iis philosophiam et omnes ingenuas disciplinas habemus; Et quidem iure fortasse, sed tamen non gravissimum est testimonium multitudinis. Quae similitudo in genere etiam humano apparet. Rationis enim perfectio est virtus; Venit ad extremum; Nec vero pietas adversus deos nec quanta iis gratia debeatur sine explicatione naturae intellegi potest. Et quidem, inquit, vehementer errat;