Summum ením bonum exposuit vacuitatem doloris;

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Sequitur disserendi ratio cognitioque naturae; Nam, ut sint illa vendibiliora, haec uberiora certe sunt. Duo Reges: constructio interrete. Quid ergo? Neutrum vero, inquit ille.

Quoniamque non dubium est quin in iis, quae media dicimus, sit aliud sumendum, aliud reiciendum, quicquid ita fit aut dicitur, omne officio continetur.

At ille pellit, qui permulcet sensum voluptate. Multa sunt dicta ab antiquis de contemnendis ac despiciendis rebus humanis; Ego quoque, inquit, didicerim libentius si quid attuleris, quam te reprehenderim. Qui non moveatur et offensione turpitudinis et comprobatione honestatis? Sed tamen enitar et, si minus multa mihi occurrent, non fugiam ista popularia. Quid est, quod ab ea absolvi et perfici debeat? Consequentia exquirere, quoad sit id, quod volumus, effectum.

Nec lapathi suavitatem acupenseri Galloni Laelius anteponebat, sed suavitatem ipsam neglegebat;
An ea, quae per vinitorem antea consequebatur, per se ipsa curabit?
Sed quid minus probandum quam esse aliquem beatum nec satis beatum?
Non minor, inquit, voluptas percipitur ex vilissimis rebus quam ex pretiosissimis.

Quia, cum a Zenone, inquam, hoc magnifice tamquam ex oraculo
editur: Virtus ad beate vivendum se ipsa contenta est, et
Quare?

Non igitur de improbo, sed de callido improbo quaerimus,
qualis Q.

Sint modo partes vitae beatae.

Ab hoc autem quaedam non melius quam veteres, quaedam omnino relicta. Varietates autem iniurasque fortunae facile veteres philosophorum praeceptis instituta vita superabat. Esse enim quam vellet iniquus iustus poterat inpune. Nihilne te delectat umquam -video, quicum loquar-, te igitur, Torquate, ipsum per se nihil delectat? Hosne igitur laudas et hanc eorum, inquam, sententiam sequi nos censes oportere? Tu enim ista lenius, hic Stoicorum more nos vexat. Virtutis, magnitudinis animi, patientiae, fortitudinis fomentis dolor mitigari solet. Non enim ipsa genuit hominem, sed accepit a natura inchoatum. Aliter enim nosmet ipsos nosse non possumus. Quod quidem iam fit etiam in Academia.

Quis suae urbis conservatorem Codrum, quis Erechthei filias non maxime laudat?
Qui autem de summo bono dissentit de tota philosophiae ratione dissentit.
Mihi enim satis est, ipsis non satis.
Huic mori optimum esse propter desperationem sapientiae, illi propter spem vivere.

Bork: Sed quot homines, tot sententiae;
Bork: Non quaeritur autem quid naturae tuae consentaneum sit, sed quid disciplinae.
Bork: Tuo vero id quidem, inquam, arbitratu.
Sed fortuna fortis;: Quod vestri quidem vel optime disputant, nihil opus esse eum, qui philosophus futurus sit, scire litteras.
Quo tandem modo?: Hic ego: Pomponius quidem, inquam, noster iocari videtur, et fortasse suo iure.