Non ego tecum iam ita iocabor, ut isdem his de rebus, cum L.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Dolor ergo, id est summum malum, metuetur semper, etiamsi non aderit; Quae diligentissime contra Aristonem dicuntur a Chryippo. Nam illud vehementer repugnat, eundem beatum esse et multis malis oppressum. Verum esto: verbum ipsum voluptatis non habet dignitatem, nec nos fortasse intellegimus. Duo Reges: constructio interrete. Quod equidem non reprehendo; Cum autem venissemus in Academiae non sine causa nobilitata spatia, solitudo erat ea, quam volueramus. Poterat autem inpune;

Hic si Peripateticus fuisset, permansisset, credo, in sententia, qui dolorem malum dicunt esse, de asperitate autem eius fortiter ferenda praecipiunt eadem, quae Stoici.

Quod ea non occurrentia fingunt, vincunt Aristonem;
Nec hoc ille non vidit, sed verborum magnificentia est et gloria delectatus.
At ille pellit, qui permulcet sensum voluptate.
Addo etiam illud, multa iam mihi dare signa puerum et pudoris et ingenii, sed aetatem vides.
Stulti autem malorum memoria torquentur, sapientes bona praeterita grata recordatione renovata delectant.
At multis se probavit.

Dici enim nihil potest verius. Nos vero, inquit ille; Illa tamen simplicia, vestra versuta. Qui autem esse poteris, nisi te amor ipse ceperit?

Animum autem reliquis rebus ita perfecit, ut corpus;

Mihi autem nihil tam perspicuum videtur, quam has sententias
eorum philosophorum re inter se magis quam verbis dissidere;

Neminem videbis ita laudatum, ut artifex callidus comparandarum voluptatum diceretur.
Sed non alienum est, quo facilius vis verbi intellegatur, rationem huius verbi faciendi Zenonis exponere.
Quod cum dixissent, ille contra.

Sed fortuna fortis;

Mihi vero, inquit, placet agi subtilius et, ut ipse dixisti, pressius. Ne in odium veniam, si amicum destitero tueri. Ita enim se Athenis collocavit, ut sit paene unus ex Atticis, ut id etiam cognomen videatur habiturus. Bork Verum hoc idem saepe faciamus. Non quam nostram quidem, inquit Pomponius iocans; Videamus animi partes, quarum est conspectus illustrior; Atque ab his initiis profecti omnium virtutum et originem et progressionem persecuti sunt. Sed tamen enitar et, si minus multa mihi occurrent, non fugiam ista popularia. Sed nimis multa.

Bork: Istam voluptatem perpetuam quis potest praestare sapienti?
Bork: Haec quo modo conveniant, non sane intellego.
Bork: Quo modo?