An est aliquid per se ipsum flagitiosum, etiamsi nulla comitetur infamia?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Primum quid tu dicis breve? Tu vero, inquam, ducas licet, si sequetur; Neque enim civitas in seditione beata esse potest nec in discordia dominorum domus; Quicquid porro animo cernimus, id omne oritur a sensibus; Duo Reges: constructio interrete. Non quaero, quid dicat, sed quid convenienter possit rationi et sententiae suae dicere.

Sullae consulatum?: Te enim iudicem aequum puto, modo quae dicat ille bene noris.
Bork: Verum esto: verbum ipsum voluptatis non habet dignitatem, nec nos fortasse intellegimus.
Reguli reiciendam;: Ne tum quidem te respicies et cogitabis sibi quemque natum esse et suis voluptatibus?
Falli igitur possumus.: Sic enim censent, oportunitatis esse beate vivere.

Omnes, qui non sint sapientes, aeque miseros esse, sapientes
omnes summe beatos, recte facta omnia aequalia, omnia
peccata paria;

Nulla profecto est, quin suam vim retineat a primo ad
extremum.

Sed videbimus.

Nam quibus rebus efficiuntur voluptates, eae non sunt in potestate sapientis. Facillimum id quidem est, inquam. Igitur neque stultorum quisquam beatus neque sapientium non beatus. Sed erat aequius Triarium aliquid de dissensione nostra iudicare.

Quia, cum a Zenone, inquam, hoc magnifice tamquam ex oraculo editur: Virtus ad beate vivendum se ipsa contenta est, et Quare?

Aufert enim sensus actionemque tollit omnem. Scrupulum, inquam, abeunti; Vide ne ista sint Manliana vestra aut maiora etiam, si imperes quod facere non possim. Eam si varietatem diceres, intellegerem, ut etiam non dicente te intellego; De illis, cum volemus.

Etsi qui potest intellegi aut cogitari esse aliquod animal, quod se oderit?
Quod cum ita sit, perspicuum est omnis rectas res atque laudabilis eo referri, ut cum voluptate vivatur.
Illud quaero, quid ei, qui in voluptate summum bonum ponat, consentaneum sit dicere.
Quarum ambarum rerum cum medicinam pollicetur, luxuriae licentiam pollicetur.
Vulgo enim dicitur: Iucundi acti labores, nec male Euripidesconcludam, si potero, Latine;
Illud urgueam, non intellegere eum quid sibi dicendum sit, cum dolorem summum malum esse dixerit.
Tum ille timide vel potius verecunde: Facio, inquit.

Conferam tecum, quam cuique verso rem subicias;
Qui bonum omne in virtute ponit, is potest dicere perfici beatam vitam perfectione virtutis;
Apparet statim, quae sint officia, quae actiones.
Qui autem de summo bono dissentit de tota philosophiae ratione dissentit.