Eiuro, inquit adridens, iniquum, hac quidem de re;

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Sed videbimus. Verum esto: verbum ipsum voluptatis non habet dignitatem, nec nos fortasse intellegimus. Ex rebus enim timiditas, non ex vocabulis nascitur. Duo Reges: constructio interrete. Certe nihil nisi quod possit ipsum propter se iure laudari. Sed audiamus ipsum: Compensabatur, inquit, tamen cum his omnibus animi laetitia, quam capiebam memoria rationum inventorumque nostrorum. Non igitur de improbo, sed de callido improbo quaerimus, qualis Q.

Elicerem ex te cogeremque, ut responderes, nisi vererer ne Herculem ipsum ea, quae pro salute gentium summo labore gessisset, voluptatis causa gessisse diceres.

Tubulo putas dicere?: Hoc Hieronymus summum bonum esse dixit.
Erat enim Polemonis.: At Zeno eum non beatum modo, sed etiam divitem dicere ausus est.
Quonam modo?: Quae cum dixisset paulumque institisset, Quid est?

Nec vero hoc oratione solum, sed multo magis vita et factis et moribus comprobavit. Quamquam id quidem licebit iis existimare, qui legerint. Nummus in Croesi divitiis obscuratur, pars est tamen divitiarum. Quae cum magnifice primo dici viderentur, considerata minus probabantur. Verba tu fingas et ea dicas, quae non sentias? Fortemne possumus dicere eundem illum Torquatum? Non dolere, inquam, istud quam vim habeat postea videro;

Quia, si mala sunt, is, qui erit in iis, beatus non erit.
Sed ea mala virtuti magnitudine obruebantur.
Itaque rursus eadem ratione, qua sum paulo ante usus, haerebitis.
Deinde prima illa, quae in congressu solemus: Quid tu, inquit, huc?

Videsne ut, quibus summa est in voluptate, perspicuum sit
quid iis faciendum sit aut non faciendum?

Atque ab his initiis profecti omnium virtutum et originem et
progressionem persecuti sunt.

Sit hoc ultimum bonorum, quod nunc a me defenditur;
Omnia contraria, quos etiam insanos esse vultis.
Ut non sine causa ex iis memoriae ducta sit disciplina.
Tamen aberramus a proposito, et, ne longius, prorsus, inquam, Piso, si ista mala sunt, placet.

Quae cum praeponunt, ut sit aliqua rerum selectio, naturam videntur sequi; Quamquam in hac divisione rem ipsam prorsus probo, elegantiam desidero. Oculorum, inquit Plato, est in nobis sensus acerrimus, quibus sapientiam non cernimus. Innumerabilia dici possunt in hanc sententiam, sed non necesse est. Hoc enim identidem dicitis, non intellegere nos quam dicatis voluptatem. Quod non faceret, si in voluptate summum bonum poneret. Itaque his sapiens semper vacabit. Primum cur ista res digna odio est, nisi quod est turpis?