Cuius quidem, quoniam Stoicus fuit, sententia condemnata mihi videtur esse inanitas ista verborum.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quo modo autem optimum, si bonum praeterea nullum est? Nam, ut saepe iam dixi, in infirma aetate inbecillaque mente vis naturae quasi per caliginem cernitur;

Qui convenit?: An quod ita callida est, ut optime possit architectari voluptates?
Explanetur igitur.: Nonne videmus quanta perturbatio rerum omnium consequatur, quanta confusio?
Bork: Nec enim, dum metuit, iustus est, et certe, si metuere destiterit, non erit;
Stoici scilicet.: Uterque enim summo bono fruitur, id est voluptate.
Bork: Primum quid tu dicis breve?
Bork: Itaque e contrario moderati aequabilesque habitus, affectiones ususque corporis apti esse ad naturam videntur.

Duo Reges: constructio interrete. Atque ab isto capite fluere necesse est omnem rationem bonorum et malorum. Erit enim instructus ad mortem contemnendam, ad exilium, ad ipsum etiam dolorem. Ait enim se, si uratur, Quam hoc suave! dicturum. Suo genere perveniant ad extremum; Quia, si mala sunt, is, qui erit in iis, beatus non erit. An eum discere ea mavis, quae cum plane perdidiceriti nihil sciat? Quid ergo aliud intellegetur nisi uti ne quae pars naturae neglegatur? Eorum enim est haec querela, qui sibi cari sunt seseque diligunt. Ne discipulum abducam, times. An me, inquam, nisi te audire vellem, censes haec dicturum fuisse? Ita fit cum gravior, tum etiam splendidior oratio. Nam et a te perfici istam disputationem volo, nec tua mihi oratio longa videri potest.

Quod eo liquidius faciet, si perspexerit rerum inter eas verborumne sit controversia.
Et si in ipsa gubernatione neglegentia est navis eversa, maius est peccatum in auro quam in palea.
Quas enim kakaw Graeci appellant, vitia malo quam malitias nominare.
Somnum denique nobis, nisi requietem corporibus et is medicinam quandam laboris afferret, contra naturam putaremus datum;

Si vero id etiam explanare velles apertiusque diceres nihil eum fecisse nisi voluptatis causa, quo modo eum tandem laturum fuisse existimas?

Res tota, Torquate, non doctorum hominum, velle post mortem epulis celebrari memoriam sui nominis.
At, si voluptas esset bonum, desideraret.
Te ipsum, dignissimum maioribus tuis, voluptasne induxit, ut adolescentulus eriperes P.
Tum ille: Tu autem cum ipse tantum librorum habeas, quos hic tandem requiris?

Cum enim superiores, e quibus planissime Polemo, secundum
naturam vivere summum bonum esse dixissent, his verbis tria
significari Stoici dicunt, unum eius modi, vivere adhibentem
scientiam earum rerum, quae natura evenirent.

Restincta enim sitis stabilitatem voluptatis habet, inquit,
illa autem voluptas ipsius restinctionis in motu est.

Omnia contraria, quos etiam insanos esse vultis. Quis animo aequo videt eum, quem inpure ac flagitiose putet vivere? Ita relinquet duas, de quibus etiam atque etiam consideret. Quis hoc dicit? Cum id fugiunt, re eadem defendunt, quae Peripatetici, verba. Ut id aliis narrare gestiant? Atque ut ceteri dicere existimantur melius quam facere, sic hi mihi videntur facere melius quam dicere. Hoc sic expositum dissimile est superiori.